Kenia. Ludność
 
Encyklopedia PWN
Kenia. Ludność.
Około 70% ludności Kenii stanowią ludy Bantu (Kikuju, Luhja, Meru, Kamba) zamieszkujące południową część wyżyn i wybrzeże; na północnym wschodzie i wschodzie — ludy kuszyckie (Somalijczycy, Boran); ponadto Niloci (Turkana, Masajowie); w miastach grupy Azjatów, Arabów i Europejczyków (gł. Brytyjczyków); 1996 na terenie kraju przebywało 224 tys. uchodźców, gł. z Somalii i Rwandy; 33% ludności to katolicy, 45% protestanci oraz wyznawcy kościołów lokalnych; w rzeczywistości wielu spośród nich pozostaje przy tradycyjnych kultach animistycznych; wyznawcy islamu stanowią 10%; przyrost naturalny — 25,7‰ (2006); przeciętna długość życia: 50 lat dla mężczyzn i 48 dla kobiet; w strukturze wiekowej dominują ludzie młodzi; ludność w wieku poniżej 15 lat stanowi 42,6%, w wieku 65 lat i powyżej — 2,3% (2006); średnia gęstość zaludnienia 55 osób na km2 (2004); większość ludności zamieszkuje zachodnią i południowo-zachodnią część kraju, gdzie na 10% pow. skupia się ok. 75% mieszk.; w miastach mieszka 39% ludności; gł. m.: Nairobi, Mombasa, Kisumu, Nakuru. W rolnictwie pracuje 75% czynnych zawodowo, w przemyśle i usługach 25%; b. wysokie bezrobocie (40%, 2001).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Akacja w wiosce Masajów (Kenia) fot. L. Zielaskowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Mombasa (Kenia)fot. E. i K. Dębniccy/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia