Legia Cudzoziemska, fr. Légion étrangère,
fr. formacja wojsk., utw. 1831, składająca się gł. z najemnych żołnierzy obcych narodowości;
Legia Cudzoziemska
Encyklopedia PWN
zał. przez władze fr. gł. do podbojów kolonialnych w Afryce i Azji; brała udział m.in. w wojnie krymskiej (1853–56), tłumieniu Komuny Paryskiej 1871, we fr. ekspansji kolonialnej przeł. XIX i XX w.; po II wojnie świat. walczyła w Indochinach (1946–54) i Algierii (1954–62), uczestniczyła w interwencji w Egipcie (1956), we fr. akcjach wojsk. w Czadzie (od 1969) oraz wojnie nad Zat. Perską (1991); oddziały L.C. stacjonują m.in. na Reunionie, Tahiti i Korsyce (od 1962); po 1962 dowództwo L.C. przeniesiono do Aubagne w południowej Francji, a po 1977 — także część oddziałów; tamże muzeum L.C.;
