kopia,
wojsk.
kopia
Encyklopedia PWN
broń drzewcowa do 4 m długości, z grotem i proporcem; używana przez rycerstwo zachodniej Europy XI–XVI w., w Polsce do połowy XVIII w. (broń husarii); w średniowieczu podstawowa jednostka organizacyjna w ciężkozbrojnej jeździe rycerskiej, złożona z rycerza i jego zbrojnego pocztu (3–5 ludzi); kopie łączono w chorągwie.