stożek,
mat. bryła ograniczona jedną z powłok zamkniętej powierzchni stożkowej oraz płaszczyzną nie przechodzącą przez jej wierzchołek S;
stożek
Encyklopedia PWN
jeśli podstawa stożka jest kołem, to stożek nazywa się stożkiem kołowym; jeśli ponadto rzut wierzchołka S na podstawę pokrywa się ze środkiem podstawy kołowej O, to stożek nazywa się stożkiem kołowym prostym, przy czym odcinek SM (M — dowolny punkt okręgu podstawy kołowej) nazywa się tworzącą stożka; pole powierzchni bocznej stożka kołowego prostego = πrd (d — długość tworzącej, r — promień podstawy), a jego objętość = 1/3πr2h (h — wysokość stożka); w przypadku stożka kołowego prostego ściętego pole powierzchni bocznej = π(R + r)d, a objętość = 1/3π(R2 + Rr + r2)h.