sinfonia

sinfonia

[wł.],

muz.:

1) we wczesnym baroku instrumentalny wstęp do kantaty lub opery (Orfeusz C. Monteverdiego);

2) u kompozytorów operowej szkoły neapolitańskiej 3-częściowa uwertura, tzw. włoska, z powolnym ustępem środkowym;

3) w twórczości J.S. Bacha pierwsza część cyklicznego utworu instrumentalnego, np. II Partity c-moll na fortepian (klawesyn), także 3-głosowa inwencja — krótki utwór polifoniczny oparty na imitacji;

4) wł. nazwa symfonii, np. koncertującej (sinfonia concertante).