pole elektryczne
 
Encyklopedia PWN
pole elektryczne w dowolnym punkcie przestrzeni jest scharakteryzowane przez wektor natężenia pola elektrycznego , równy stosunkowi siły , działającej na nieruchomy punktowy ładunek elektryczny q, umieszczony w tym punkcie, do wartości tego ładunku: = /q; wewnątrz dielektryka pole elektryczne jest dodatkowo scharakteryzowane przez wektor indukcji elektrycznej , zdefiniowany wzorem: = ε0 + , gdzie ε0 — przenikalność elektryczna próżni, — polaryzacja dielektryka; w niezbyt silnych polach elektrycznych w dielektrykach izotropowych wektor = ε0εr (εr — względna przenikalność elektryczna ośrodka). Pole wytworzone przez nieruchome ładunki elektryczne nazywa się polem elektrostatycznym; jest to pole bezwirowe (potencjalne), czyli krążenie natężenia tego pola wzdłuż drogi zamkniętej jest równe 0; pole elektrostatyczne jest więc zachowawcze — praca przy przesunięciu ładunku wzdłuż drogi zamkniętej w tym polu jest równa 0; natężenie pola elektrycznego, wytworzonego przez symetryczny rozkład ładunków, można łatwo wyznaczyć z prawa Gaussa; oddziaływanie 2 ładunków elektrycznych za pośrednictwem pola elektrostatycznego opisuje prawo Coulomba. Pole elektryczne powoduje przepływ ładunków elektrycznych w przewodniku (prąd elektryczny), natomiast w dielektryku — jego polaryzację (polaryzacja dielektryka); zmienne w czasie pola elektryczne powodują powstanie pola magnetycznego (Maxwella równania).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia