koprofagia
 
Encyklopedia PWN
koprofagia
[gr. kópros ‘kał’, phageín ‘jeść’],
koprofagizm,
ekol. zjawisko u zwierząt — stałe lub okresowe odżywianie się odchodami zwierząt zawierającymi niestrawione substancje odżywcze i florę bakteryjną;
organizmy odżywiające się kałem własnym lub innych zwierząt nazywają się koprofagami; szczególną postać koprofagii — cekotrofię — spotyka się u zającokształtnych i niektórych gryzoni; polega ona na zjadaniu własnego kału (wydalonej treści z jelit ślepych), co prowadzi do lepszego wykorzystania drobnoustrojów w trawieniu pokarmu roślinnego; koprofagia ułatwia lepsze wykorzystanie niestrawionego do końca pokarmu roślinnego (np. u hipopotamów i młodych słoni) lub pozwala uzupełnić niedobory pokarmowe (np. u psów i świń).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia