kontrybucja
[łac. contribuere ‘przyczyniać się’]:
kontrybucja
Encyklopedia PWN
1) w starożytności i średniowieczu danina na rzecz panującego lub państwa;
2) danina pieniężna narzucona w traktacie pokojowym państwu pokonanemu;
3) w czasie wojny danina nakładana przez okupanta na ludność terytorium okupowanego, przeznaczona na potrzeby armii i administracji okupacyjnej; z reguły ma charakter represyjny; zakazana przez konwencję genewską z 1949 o ochronie ludności cywilnej w czasie wojny.
