burdon
 
Encyklopedia PWN
burdon, fr. bourdon, niem. Bordun, ang. burden, wł. bordone,
muz. niezmienny pod względem wysokości dźwięk basowy pełniący funkcję prymitywnego akompaniamentu melodii wykonywanej w wyższym rejestrze;
występuje w muzyce lud. Słowian południowych, ludów kaukaskich oraz ludów Azji Środkowej, Afryki Wschodniej i Afryki Południowej, także w niektórych formach fr. i ang. muzyki profesjonalnej XII i XIII w. (szkoła Notre Dame); jest realizowany jako długi dźwięk (może być też rytmizowany), wydobywany ze struny lub piszczałki instrumentu (np. dudy) lub grany przez instrument przeznaczony wyłącznie do akompaniamentu (tambur).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia