Żuławski Wawrzyniec Jerzy
 
Encyklopedia PWN
Żuławski Wawrzyniec Jerzy, ur. 14 II 1916, Zakopane, zm. 18 VIII 1957, Alpy,
syn Jerzego, brat Juliusza i Marka, kompozytor, krytyk muz. i pedagog, taternik, alpinista; ratownik górski;
1945–49 profesor konserwatorium w Łodzi, od 1950 — PWSM w Warszawie; od 1956 prezes ZAiKS; wytyczył nowe trasy w Tatrach; 1936–57 wspinaczki w Alpach; 1956 prezes Klubu Wysokogórskiego; zginął w lawinie podczas akcji ratowniczej pod Mont Blanc du Tacul; autor utworów reportażowo-pamiętnikarskich o tematyce górskiej (m.in. Niebieski krzyż 1946, Tragedie tatrzańskie, Skalne lato, Wędrówki alpejskie, wyd. zbiorowe 1958); ponadto utwory orkiestrowe (Suita hiszpańska 1957), kameralne (Kwintet fortepianowy 1943), fortepianowe (Partita 1941, Cztery mazurki 1952), pieśni; recenzje muzyczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia