żółtkowy pęcherzyk
 
Encyklopedia PWN
żółtkowy pęcherzyk,
zool. błona płodowa znajdująca się w jamie pozazarodkowej, wchodząca w bezpośredni kontakt z endodermą tarczki zarodkowej;
u gadów i ptaków zawiera żółtko; pełni funkcję odżywczą oraz — do czasu rozwoju sieci naczyń omoczni — jest narządem oddechowym i krwiotwórczym zarodka; u ssaków zawiera płyn surowiczy, a na powierzchni pęcherzyka żółtkowego wytwarzają się pierwsze krwinki i naczynia krwionośne; we wczesnym okresie rozwoju zarodkowego pośredniczy w pobieraniu substancji odżywczych ze światła macicy, po wytworzeniu się łożyska stopniowo zanika; w formie pierwotnej pęcherzyk żółtkowy występuje u niektórych ryb i płazów (pośredniczy w pochłanianiu żółtka).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia