Związek Komunistów Jugosławii (ZKJ), Savez komunista Jugoslavije (SKJ),
jugosł. partia polit.; .
Związek Komunistów Jugosławii
Encyklopedia PWN
utw. 1919 jako Socjalist. Partia Robotnicza Jugosławii (komunistów), 1920–52 Komunist. Partia Jugosławii (KPJ); czł. Międzynarodówki Komunist.; pocz. delegalizacja (1921) i spory frakcyjne hamowały działalność KPJ; aktywność partii wzrosła po objęciu kierownictwa przez J. Broz Titę (1937); KPJ występowała wtedy przeciw zbliżeniu Jugosławii z III Rzeszą. W zajętej IV 1941 przez Niemcy i ich sojuszników Jugosławii, KPJ wysunęła hasło powstania nar. przeciw okupantom, zorganizowała oddziały partyzanckie, przekształcone później w Wojska Narodowowyzwoleńcze, i kierowała masowym ruchem wyzwoleńczym. Po wojnie przejęła pełnię władzy, eliminując przeciwników polit. i wprowadzając monopartyjną dyktaturę; rezolucja Biura Informacyjnego Partii Komunist. i Robotniczej 1948 doprowadziła do zerwania współpracy między KPJ a innymi partiami komunist.; nawiązano ją ponownie 1955. ZKJ był inicjatorem udziału Jugosławii w ruchu państw niezaangażowanych. Od śmierci Tity (1980) funkcję przywódcy ZKJ pełniło Prezydium KC ZKJ, z jego przewodniczącym, wybieranym spośród członków Prezydium na okres 1 roku. Wraz z rozpadem 1991 Socjalist. Federacyjnej Rep. Jugosławii ZKJ rozwiązano.
