Związek Kompozytorów Polskich
 
Encyklopedia PWN
Związek Kompozytorów Polskich (ZKP),
organizacja twórcza, powstała 1945 jako kontynuacja przedwojennego Stow. Kompozytorów Pol., zrzeszająca pol. kompozytorów i, w odrębnej sekcji, muzykologów, skupionych w 8 oddziałach terenowych w: Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu;
zrzesza kompozytorów, od 1948 także muzykologów; od 1950 przy ZKP istnieje Koło Młodych (studenci i absolwenci wyższych szkół muz. i muzykologii); ZKP popiera i propaguje w kraju i za granicą pol. twórczość muz. i badania muzykologiczne, organizuje (corocznie) Międzynar. Festiwal Muzyki Współcz. „Warszawska Jesień” i inne festiwale, konkursy kompozytorskie, koncerty, sesje nauk., prowadzi działalność wydawniczą, gromadzi zbiory biblioteczne (książki, nuty, nagrania); prezesami ZKP byli m.in.: P. Perkowski, Z. Mycielski, T. Szeligowski, K. Sikorski, W. Rudziński, S. Śledziński, J. Patkowski, J. Stęszewski, K. Meyer, A. Chodkowski, od 1993 — M. Małecki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia