Zjednoczenie Zawodowe Polskie
 
Encyklopedia PWN
Zjednoczenie Zawodowe Polskie (ZZP),
centrala polskich związków zawodowych o charakterze narodowo-solidarystycznym,
utworzona 1902 jako organizacja zawodowa robotników polskich w Nadrenii i Westfalii; po połączeniu się 1908 z Polskim Związkiem Zawodowym i 1909 ze Związkiem Wzajemnej Pomocy Chrześcijańskich Robotników Górnośląskich działało w całych Niemczech; siedziba centrali do 1911 w Bochum, następnie w Katowicach; od 1919 na terenie Polski, z siedzibą w Poznaniu, z oddziałami w Niemczech; związane z NPR; ZZP dążyło do pokojowego przekształcenia społeczeństwa kapitalistycznego za pośrednictwem spółdzielczości; od połowy lat 30. opowiadało się za programem korporacjonizmu; 1945 przeszło do Zrzeszenia Związków Zawodowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia