Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe
 
Encyklopedia PWN
Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe (ZChN),
prawicowa partia polit., utworzona X 1989 w Warszawie w wyniku połączenia grup wywodzących się z NSZZ „Solidarność” i opozycji niepodległościowej.
ZChN odwołuje się do podstawowych zasad katol. nauki społ. (dobro wspólne, solidarność społ., rodzina jako podstawa wspólnoty nar., niepodległość państwa, własność prywatna w gospodarce, demokracja w życiu polit., pomocniczość i służebność instytucji państw.) i na ich podstawie formułuje program polit. i społ.-gosp. partii; opowiada się za demokr.-parlamentarnym ustrojem państwa, zapewnieniem prymatu katolicyzmu i Kościoła katol. w państwie (respektowaniem zasad moralności katol. w życiu publicznym), ochroną rodziny i życia ludzkiego (żąda całkowitego zakazu aborcji), dekomunizacją i lustracją urzędników państw., rozwojem samorządu terytorialnego, przeprowadzeniem reprywatyzacji, rozwojem i ochroną rodzimej gospodarki, przystąpieniem Polski do wspólnoty eur. z zachowaniem odrębności nar. (Europa ojczyzn); prezesi ZG: W. Chrzanowski (do 1994), R. Czarnecki (1994–96), M. Piłka (1996–2002), J. Kropiwnicki (2002–2006), J. Szczot; 1991–93 ZChN wchodziło w skład koalicji rządowych; 1996–2001 w składzie AWS; po wyborach 1997 wprowadziło swoich posłów i senatorów do parlamentu; 1997–2001 współtworzyło koalicję rządową jako część AWS; w wyborach 2001 nie uzyskało mandatów do parlamentu, 2005 — 4 z listy PiS; 2006–07 partia zakończyła działalność; 2008 zarejestrowana ponownie; 2010 rozwiązanie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia