zigurat

zigurat, akadyjskie zikkurat

[‘wieża sakralna, świątynna’],

charakterystyczna dla architektury starożytnej Mezopotamii budowla tarasowa;

w kształcie kilkukondygnacyjnej, zwężającej się ku górze wieży, zwieńczonej świątynią (kaplicą), zwaną górną, której kolejne piętra zwężały się schodkowo ku górze tworząc tarasy; poszczególne kondygnacje były połączone zewnętrznymi schodami lub rampami; z górnych tarasów dokonywano też obserwacji astronomicznych; rdzeń ziguratu budowano z cegły suszonej, okładzinę — z cegły palonej, do odprowadzenia wody służył system drenów; w pobliżu ziguratu sytuowano niekiedy świątynię zwaną dolną; ziguraty wraz z dolną świątynią tworzyły główną część okręgu kultowego; najlepiej zachowany zigurat znajduje się w Ur (częściowo zrekonstruowany).

Aszur, zigurat, północno-wschodnia część miasta, widoczne ruiny ziguratu, XIX–VII w. p.n.e. (Irak)