Zientara Benedykt
 
Encyklopedia PWN
Zientara Benedykt, ur. 15 VI 1928, Ołtarzew k. Warszawy, zm. 11 V 1983, Warszawa,
historyk mediewista,
od 1971 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; badacz zwłaszcza dziejów gosp. i społ. średniowiecznej Polski, gł. Pomorza Zachodniego i Śląska, przedstawianych na szerokim tle eur.; szczególną uwagę poświęcił problemom hutnictwa żelaza (Dzieje małopolskiego hutnictwa żelaza. XIV–XVII wiek 1954), kryzysu XIV w. i tzw. wtórnego poddaństwa (Kryzys agrarny w Marchii Wkrzańskiej w XIV wieku. Z badań nad strukturą rolnictwa krajów nadbałtyckich 1961), genezie miast i mieszczaństwa oraz osadnictwu na prawie niem. (liczne drobne studia), a także biografistyce (Henryk Brodaty i jego czasy 1975); badania pocz. świadomości nar. przyniosły gruntowne dzieło Świt narodów europejskich. Powstawanie świadomości narodowej na obszarze Europy pokarolińskiej (1985); autor podręcznika Historia powszechna średniowiecza (1968); współautor Dziejów gospodarczych Polski do roku 1939 (1965), Historii Pomorza (t. 1 1969), Społeczeństwa polskiego od X do XX wieku (1979) oraz współtwórca Encyklopedii historii gospodarczej Polski do 1945 roku (t. 1–2 1981).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia