Zasław, białorus. Zasłauje, Zaslaŭje, ros. Zasławl, Zaslavl',
m. na Białorusi, w obwodzie mińskim, nad kanałem Rybczanka (pogłębione koryto górnej Świsłoczy, prawy dopływ Berezyny), na północny zachód od Mińska.
Zasław
Encyklopedia PWN
— 14,7 tys. mieszk. (2009). Gród w księstwie połockim, zał. 1001; obiekt walk książąt ruskich; od pocz. XII w. stol. księstwa zasławskiego; w 1. poł. XIV w. włączony do W. Księstwa Litew.; własność m.in.: w XVI–XVII w. Hlebowiczów (ośr. kalwinizmu), później Sapiehów, od 1753 Przezdzieckich, po 1815 Prószyńskich, po 1863 skarbu państwa; od 1793 w zaborze ros.; 1919–91 w Białorus. SRR; prawa miejskie 1985. Przemysł materiałów budowlanych, spoż.; muzeum; zamek książęcy, wzniesiony prawdopodobnie przez Zasławskich (parokrotnie rozbudowywany), od XVII w. własność dominikanów, którzy przebudowali go na klasztor, adaptując też dawny kościół ewang.-reformowany; 1840 przebudowany na cerkiew (ob. muzeum hist.-archeol.); pałac Przezdzieckich (2. poł. XVIII w., C. Scampani); ruiny kościoła dworskiego (XVIII w., zniszczony 1920 i 1945).
