Yu Dafu, właśc. Yu Wen, ur. 7 XII 1896, Fuyang (prow. Zhejiang), zm. 17 IX 1945, Sumatra,
chiń. poeta i pisarz;
Yu Dafu
Encyklopedia PWN
1911–22 studiował w Japonii (m.in ekonomię na uniwersytecie w Tokio); w czasie pobytu w Japonii zał. 1921 stowarzyszenie lit. Chuanzao she [‘stowarzyszenie twórczość’], które stawiało sobie za cel upowszechnienie rodzimej chiń. literatury; 1930 wspólnie z Lu Xunem zał. organizację Zhongguo zuoyi zuojia lianmeng [‘liga lewicowych pisarzy’]; 1938–42 mieszkał w Singapurze; 1942, gdy miasto zajęli Japończycy przedostał się na Sumatrę; w literaturze okresu republikańskiego reprezentuje nurt subiektywistów, bliski emocjonalnej, pełnej rozterek, literaturze konfesyjnej; gł. problemy, jakie porusza to kompleks niższości, seksualizm, śmierć, wyobcowanie, samotność (m.in. nowela Chenlun ‘utonięcie’ 1921); późniejsze utwory cechuje pogodniejsza tonacja (m.in. powieść Ta shi yi ge ruo nüzi ‘ona jest słabą kobietą’ 1932, opowiadanie Chi guihua ‘późno kwitnące cynamonowce’ 1933).