Yu Dafu
 
Encyklopedia PWN
Yu Dafu, właśc. Yu Wen, ur. 7 XII 1896, Fuyang (prow. Zhejiang), zm. 17 IX 1945, Sumatra,
chiń. poeta i pisarz;
1911–22 studiował w Japonii (m.in ekonomię na uniwersytecie w Tokio); w czasie pobytu w Japonii zał. 1921 stowarzyszenie lit. Chuanzao she [‘stowarzyszenie twórczość’], które stawiało sobie za cel upowszechnienie rodzimej chiń. literatury; 1930 wspólnie z Lu Xunem zał. organizację Zhongguo zuoyi zuojia lianmeng [‘liga lewicowych pisarzy’]; 1938–42 mieszkał w Singapurze; 1942, gdy miasto zajęli Japończycy przedostał się na Sumatrę; w literaturze okresu republikańskiego reprezentuje nurt subiektywistów, bliski emocjonalnej, pełnej rozterek, literaturze konfesyjnej; gł. problemy, jakie porusza to kompleks niższości, seksualizm, śmierć, wyobcowanie, samotność (m.in. nowela Chenlun ‘utonięcie’ 1921); późniejsze utwory cechuje pogodniejsza tonacja (m.in. powieść Ta shi yi ge ruo nüzi ‘ona jest słabą kobietą’ 1932, opowiadanie Chi guihua ‘późno kwitnące cynamonowce’ 1933).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia