Yamatai
 
Encyklopedia PWN
Yamatai
[jamatai],
Yamataikoku,
nazwa państwa, które istniało na wyspach japońskich w II i III w.;
istnienie Y. potwierdzają kroniki chiń. dyn. Wei (220–265) Woren zhuan (jap. Wajinden ‘przekazy dotyczące ludów Wo’); wynika z nich, że istniały kontakty między Chinami a japońskim krajem Wo, który składał hołd potężnemu sąsiadowi; w Japonii doszło do połączenia się wielu rodów w związki plemienne i wykrystalizowania centralnego ośrodka władzy; w kraju Wo istniała federacja złożona z 29 „państw”, podporządkowana Y.; na jej czele stała królowa-szamanka Himiko (Himeko lub Pimiko, panowała ok. 180–ok. 247); po śmierci pochowano ją w grobie o średnicy ponad 150 m, a nad nim usypano wysoki kopiec — był to prawdopodobnie pierwowzór kurhanów kofun (Japonia — Archeologia). Trwają spory na temat lokalizacji Y., przypuszcza się, że znajdowało się na Kiusiu lub na płw. Kii, w Yamato, trudno jednak dowieść ciągłości polit. między Y. a tym późniejszym ośrodkiem władzy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia