Xi’an, Si-an,
m. w środkowych Chinach, w dolinie rz. Wei He (dopływ Huang He); ośrodek adm. prow. Shaanxi.
Xi’an
Encyklopedia PWN
Jedno z najstarszych miast chiń.; stol. ces. Shi Huangdi (III w. p.n.e.); przez ces. Liu Banga (przeł. III i II w. p.n.e.) nazwany Chang’an (Czangan); stol. dyn. Tang (VII–X w.); od XIV w. pod obecną nazwą; za panowania dyn. Qing (XVII–XX w.) został stol. prow. Shaanxi. ważny ośrodek gosp. środkowych Chin; przemysł maszyn., elektrotechniczny i elektroniczny, środków transportu (samoloty, autobusy, ciągniki), włók. (m.in. bawełniany), spoż., ceramicznych, hutnictwo żelaza; węzeł drogowy; linia kol. do północno-zachodnich Chin (do Urumczi przez Lanzhou, Yumen, Hami); port lotn.; wiele szkół wyższych, m.in. uniw. (zał. 1937); muzea (m.in. Muzeum Prow. Shaanxi); baszty z XIV w. W pobliżu Xi’an gorące źródła i kąpielisko Lintong. W m. Weinan, ok. 90 km na północny wschód od Xi’an, centrum kierowania chiń. lotami rakietowymi i satelitarnymi. W okolicy Xi’an pozostałości murów obronnych Chang’an, grobowiec ces. Taizonga (VII w.), Wielka Pagoda Dzikich Gęsi (652, 704) i Mała Pagoda Dzikich Gęsi (707); w górach Li Shan zespół świątyń. W wyniku prac archeol. odkopano ok. 6 tys. terakotowych posągów ludzi i koni — orszak pogrzebowy ces. Shi Huangdi z dyn. Qin, sprzed ok. 2 tys. lat.
Ilustracje
Xi’an, kamienny orszak pogrzebowy cesarza Shi Huangdi z przed ok. 2 tys. lat (Chiny)fot. J. Piwowarczyk/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Xi’an, armia terakotowa, zespół grobowy cesarza Shi Huangdi, dynastia Qin (Chiny)fot. Glob 4/J. Piwowarczyk
Huang He (Żółta Rzeka) w okolicach Bingling (Chiny)fot. E. Sęczykowska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Xi’an, Mała Pagoda Dzikich Gęsi, czasy dynastii Tang (Chiny)fot. J. Piwowarczyk/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
