Wyka Kazimierz
 
Encyklopedia PWN
Wyka Kazimierz, ur. 19 III 1910, Krzeszowice, zm. 19 I 1975, Kraków,
historyk literatury, krytyk literacki, eseista.
Od 1934 związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, od 1948 profesor tamże; współzał. i 1953–70 dyr. IBL PAN; od 1952 członek PAN; 1945–50 redaktor „Twórczości”; 1952–56 poseł na sejm; mistrz eseju, dociekliwy i oryginalny analityk współcz. oraz hist. zjawisk lit. (zwłaszcza okresu romantyzmu i Młodej Polski), akcentujący ich związki z podłożem społ. i kulturowym oraz osobowością twórców, także pokrewieństwa i analogie z innymi zjawiskami artyst. (malarstwo, rzeźba); monografie problemowe: Modernizm polski (napisana przed 1939, wyd. 3 rozszerzone pt. Młoda Polska, t. 1–2 1977), Pokolenia literackie (1939, wyd. 1977), „Pan Tadeusz” (t. 1–2 1963), studia o A. Fredrze, J. Słowackim (m.in. Matejko i Słowacki 1953), C. Norwidzie, S. Wyspiańskim (Legenda i prawda „Wesela” 1950), S. Żeromskim, W.S. Reymoncie, K.K. Baczyńskim (studium z edycją Utwory zebrane 1961), T. Różewiczu (Różewicz parokrotnie 1977), J. Malczewskim (Thanatos i Polska... 1971); szkice lit. Pogranicze powieści (1948, wyd. 2 rozszerzone 1974), Rzecz wyobraźni (1959, wyd. 2 rozszerzone 1977), Łowy na kryteria (1956); szkice wspomnieniowe z 1939–45 Życie na niby (1957, wyd. 3 rozszerzone 1960); wybór szkiców i studiów: Szkice literackie i artystyczne (t. 1–2 1956), Stara szuflada (1967), O potrzebie historii literatury (1969), Wędrując po tematach (t. 1–3 1971); zbiór wspomnień Odeszli (1983); 1972 otrzymał nagrodę państw. I stopnia.
Bibliografia
Kazimierz Wyka. Charakterystyki, wspomnienia, biografia,red. H. Markiewicz, A. Fiut, Kraków 1978.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia