Wygodzki Stanisław
 
Encyklopedia PWN
Wygodzki Stanisław, ur. 13 I 1907, Będzin, zm. 9 V 1992, Giwataim k. Tel Awiwu-Jaffy,
pisarz, pochodzenia żydowskiego.
W 1925–27 więziony za działalność komunist.; 1943–45 więzień niem. obozów koncentracyjnych; 1948–53 kier. działu lit. Pol. Radia; autor poezji (Nad Engelsem 1950), prozy (powieść produkcyjna Jelonek i syn 1951) i reportaży (Newa wiecznie nowa 1950), utrzymanych w konwencji realizmu socjalist.; od 1968 w Izraelu; w twórczości dominuje tematyka okupacyjna, gł. związana z martyrologią narodu żydowskiego, oraz współcz. problemy mieszkańców Europy Środkowowschodniej; poezje (Żywioł liścia 1936, Pamiętnik miłości 1948, Pożegnanie, Londyn 1979), opowiadania (Koncert życzeń 1961, Powrót na ziemię 1967), powieść obrachunkowa Zatrzymany do wyjaśnienia (Paryż 1968) i satyr.-polit. Pieskin został pisarzem (Londyn 1973); przekłady literatury żydowskiej i niemieckiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia