wyderkaf
 
Encyklopedia PWN
wyderkaf,
potoczna nazwa tzw. kupna renty, używana w Polsce od schyłku XIII w.;
posiadacz kapitału dawał właścicielowi nieruchomości ustaloną kwotę pieniędzy, w zamian za którą każdorazowy właściciel tej nieruchomości był zobowiązany do corocznych świadczeń pieniężnych w wysokości 5–8% uzyskanego z niej dochodu (renta), uiszczanych właścicielowi kapitału dożywotnio lub w ciągu ustalonej liczby lat; właściciel nieruchomości (dłużnik) mógł uwolnić się od płacenia renty, zwracając pożyczkę; częste stosowanie wyderkafu oznaczało XV–XVI w. przekreślenie kościelnego zakazu pobierania odsetek od udzielanych pożyczek (lichwa), przyczyniając się do rozwoju długoterminowego kredytu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia