Wschodnioaustralijski, Prąd
 
Encyklopedia PWN
Wschodnioaustralijski, Prąd, East Australian Current,
powierzchniowy ciepły prąd morski w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego;
płynie u wschodnich wybrzeży Australii, na Morzu Koralowym i Morzu Tasmana; powstaje z odgałęzienia Prądu Południoworównikowego; płynie z północy od ok. 20°S (między Wielką Rafą Koralową a wyspami Chesterfield) w kierunku południowym do ok. 44°S (na wschód od Tasmanii), gdzie skręca na północny wschód, tworząc Prąd Zachodnionowozelandzki, kierujący się na morze Fidżi. Szerokość prądu na 25–32°S wynosi 100–200 km a głębokość nurtu osiąga ok. 1000 m; przeciętny przepływ wynosi ok. 30 mln m3/s, maksymalnie — ok. 45 mln m3/s, średnia prędkość — ok. 2 km/h, maksymalnie — ok. 3,7/h (na 25°S); temperatura wód powierzchniowych od 25°C na północy do 15°C na południu, zasolenie — ponad 35‰.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia