Wrubel Michaił A.
 
Encyklopedia PWN
Wrubel Michaił A., ur. 17 III 1856, Omsk, zm. 14 IV 1910, Petersburg,
malarz rosyjski;
1880–84 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu; działał głównie w Kijowie, Moskwie i Petersburgu. Wybitny talent rysunkowy i malarski łączył z upodobaniem do dekoracyjności; początkowo tworzył religijne malowidła ścienne, utrzymane w tradycji bizantyńsko-ruskiej (w cerkwi Kiryłowskiej i soborze Władymirskim w Kijowie), oraz ikony; później kompozycje mistyczno-symboliczne, odznaczające się bogactwem fantazji, inspirowane poezją (częsty motyw demona, zaczerpnięty z poematu M. Lermontowa), baśniami ludowymi (Carewna Łabędź, Syrena — oba 1900), legendami średniowiecznymi, mitologią; malował nadto poetyckie pejzaże z postaciami mitologicznymi (Pan 1899), portrety (S. Mamontowa 1897).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia