Wormacja, Worms 
,
m. w zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, nad Renem.
,
Wormacja
Encyklopedia PWN
Rzymskie Civitas Vangionum; w V w. ośr. królestwa Burgundów, rozbitego 436/437 przez Hunów, następnie w posiadaniu Alemanów i Franków; od IV w. biskupstwo (wznowione 614), od VII w. rezydencja król.; w X w. prawa zwierzchnie nad Wormacją uzyskali bpi; 1122 zawarto tu konkordat wormacki; 1273 wolne miasto Rzeszy; miejsce ponad 100 sejmów Rzeszy, m.in. 1495 (reforma ustroju Rzeszy), 1521 (wormacki edykt); 1797–1801 włączona do Francji, 1816–1945 do Hessen-Darmstadt, następnie do Nadrenii-Palatynatu. Przemysł chem. (tworzywa sztuczne), maszyn., metal. (konstrukcje), meblarski, skórz., spoż. (m.in. winiarstwo); węzeł kol.; wyższa szkoła pedag.; ośr. turyst.; muzea (m.in. Museum Kunsthaus Heylshof); późnorom. katedra (1171–1230 jako 2-chórowa, 3-nawowa bazylika z 6 wieżami); liczne kościoły rom. i got., m.in. Św. Magnusa (XI–XIII w.) z kryptą (ok. 800); rom. synagoga oraz żydowska podziemna łaźnia i cmentarz; park pałacowy w stylu ang. z got. basztą (pozostałość zamku). W pobliżu Wormacji uprawa winorośli.
