Wolny Konstanty
 
Encyklopedia PWN
Wolny Konstanty, ur. 5 IV 1877, Bujaków k. Zabrza, zm. 9 XI 1940, Lwów,
działacz nar. na Śląsku, prawnik;
czł. Tow. Akademików Górnoślązaków i ZMP „Zet”; zwolennik endecji; od 1907 pierwszy pol. adwokat w Gliwicach, obrońca Polaków w procesach polit. przed sądami niem.; od 1918 działacz Podkomisariatu Nacz. Rady Lud. w Poznaniu dla Górnego Śląska; 1919 komisarz ds. I powstania śląskiego, następnie kier. Generalnego Sekretariatu Plebiscytowego; 1920–21 w Pol. Komisariacie Plebiscytowym; czł. Górnośląskiej Komisji Mieszanej; 1922–34 poseł i marszałek Sejmu Śląskiego; współautor ustawy o autonomii woj. śląskiego; mecenas organizacji i towarzystw kult., społ. i sport.; w znacznym stopniu przyczynił się do powstania Biblioteki Sejmu Śląskiego (przekształcona w Bibliotekę Śląską w Katowicach); autor prac o autonomii Górnego Śląska oraz z zakresu pol. prawa o notariacie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia