wojna o sukcesję bawarską
 
Encyklopedia PWN
wojna o sukcesję bawarską 1778–79,
wojna austriacko-pruska o Bawarię po wygaśnięciu 30 XII 1777 panującej tam linii Wittelsbachów;
spadkobiercą był bezdzietny elektor Palatynatu Karol Teodor, który zrzekł się 1/3 terytorium Bawarii na korzyść cesarza (w zamian za uposażenie swoich synów z nieprawego łoża), co pomijało prawa sukcesyjne Karola księcia Zweibrücken i ekspektatywę elektora saskiego, a zwłaszcza naruszało równowagę polityczną w Rzeszy; I 1778 cesarz Józef II wprowadził wojska austriackie do Bawarii; a VII 1778 król pruski Fryderyk II wojska pruskie do Czech; jednak w obawie rozpętania konfliktu na wielką skalę armie unikały starcia, a głównym ich problemem była dezercja i aprowizacja (żołnierze wykopywali na polach kartofle, stąd nazwa „wojna kartoflana”); rokowania w Cieszynie zakończyły się traktatami 13 V 1779 — Austria otrzymała maleńki skrawek Bawarii, księciu Zweibrücken zapewnienie następstwa po Karolu Teodorze, Saksonia odszkodowanie pieniężne za swe prawa do sukcesji bawarskiej, a Fryderyk II zapewnienie sukcesji pruskich Hohenzollernów w Ansbach i Bayreuth.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia