wojna o Chaco
 
Encyklopedia PWN
wojna o Chaco 1932–35,
walki między Boliwią a Paragwajem o sporny od XIX w. obszar Chaco Północnego (ok. 200 tys. km2), stanowiący północną część niziny Gran Chaco;
spór o Chaco wynikał z braku dokładnie wytyczonych granic między obu państwami w tym rejonie; Chaco stało się szczególnie ważne dla Boliwii, gdy po wojnie o Pacyfik (1879–84) utraciła dostęp do morza; mając nadzieję na zdobycie łatwiejszego dostępu do O. Atlantyckiego i odkrycie złóż ropy naftowej w Chaco, Boliwia od lat 20. XX w. prowokowała incydenty graniczne, które 1932 przerodziły się w wojnę; walki trwały do 1934; 1935 zawarto rozejm i rozpoczęto (z udziałem USA, państw amer. i Ligi Narodów) rokowania pokojowe, zakończone 1938 układem o przyjaźni i granicach; zwycięski Paragwaj zdobył ok. 3/4 spornego terytorium, Boliwia uzyskała prawo do swobodnej żeglugi na rz. Paragwaj; obie strony poniosły podczas wojny znaczne straty w ludziach i materialne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia