elektroda wodorowa, półogniwo wodorowe,
półogniwo, którego potencjał jest określony równowagą reakcji: H2 ⇆ 2H+ + 2e−;
elektroda wodorowa
Encyklopedia PWN
e.w. składa się z blaszki platynowej, pokrytej czernią platynową, zanurzonej w roztworze jonów wodorowych, omywanej gazowym wodorem; przy stałym ciśnieniu gazowego wodoru potencjał e.w. zależy od aktywności jonów wodorowych w roztworze, wobec czego może służyć do jej wyznaczenia (a więc do wyznaczenia pH). Potencjał standardowej e.w., dla której aktywność jonów wodorowych w roztworze (np. HCl) wynosi 1, natomiast ciśnienie gazowego wodoru — 101 325 Pa (1 atm), przyjęto jako wzorzec pierwotny, względem którego mierzone są potencjały innych elektrod; potencjał standardowej e.w. przyjęto w dowolnej temp. jako równy 0,00 V. W praktyce elektrochem. posługiwanie się e.w. jest niewygodne i jako wzorce wtórne stosowane są inne elektrody odniesienia.
