Witnica
 
Encyklopedia PWN
Witnica,
miasto w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w Kotlinie Gorzowskiej, nad Witną (prawy dopływ Warty), w otoczeniu lasów.
Ludność miasta: ogółem — 6,7 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 843,4 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 8 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 14°54′E, szerokość geograficzna: 52°40′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1935
Oficjalne strony WWW: www.witnica.pl
Osada wzmiankowana 1252, własność templariuszy; 1261 opanowana przez Brandenburgię i włączona do Nowej Marchii (zgermanizowana nazwa Wietz Stadt); własność margrabiów brandenburskich, 1300–1559 cystersów z Kołbacza; w czasie wojny trzydziestoletniej (1618–48) całkowicie zniszczona; w XVIII w. założono tu manufakturę włók. i hutę żelaza; w 2. poł. XIX w. rozwój przemysłu drzewnego i ceramicznego; od 1857 połączenie kol.; prawa miejskie 1935; od 1945 w Polsce. Ośrodek usługowy i wypoczynkowy; drobny przemysł drzewny, metal., szklarski, materiałów budowlanych i spoż.; neogot. kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy (1875–78), browar (XIX w.). W Witnicy i okolicy złoża glin ceramicznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia