„Wisła”
 
Encyklopedia PWN
w akcji uczestniczyło m.in.: 5 dywizja piechoty WP (16 pułków piechoty, pułki — saperów, samochodowy, eskadra lotnicza), dywizja KBW oraz inne jednostki, łącznie liczące ok. 20 tys. żołnierzy; dowódca: generał S. Mossor; siły UPA liczyły ok. 1,5 tys. członków (17 sotni); w wyniku operacji rozbito większość oddziałów UPA (ponad 500 zabitych) oraz wysiedlono ponad 140 tys. osób (Ukraińców, Łemków — bez względu na stopień lojalności wobec państwa polskiego) z województwa rzeszowskiego, lubelskiego i krakowskiego (od Nowego Targu po Włodawę) i osiedlono w rozproszeniu w województwach: białostockim, olsztyńskim, gdańskim, koszalińskim, szczecińskim, poznańskim, zielonogórskim, wrocławskim i opolskim; ponadto w obozie w Jaworznie na Śląsku uwięziono ok. 3,9 tys. osób (160 zmarło), a sądy wojskowe skazały na karę śmierci lub więzienie kilkaset osób; przesiedleni byli objęci m.in. zakazem powrotu w rodzinne strony; VIII–IX 1949 na podstawie dekretu Rady Ministrów skarb państwa przejął pozostawione mienie nieruchome osób wysiedlonych oraz Cerkwi greckokatolickiej i organizacji ukraińskich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia