Willaert
kompozytor franko-flamandzki;
[wı̣la:rt]
Adrian, ur. między 1480 a 1490, Roulers lub Brugia, zm. 7 XII 1562, Wenecja,
Willaert Adrian
Encyklopedia PWN
założyciel i jeden z gł. przedstawicieli szkoły weneckiej; 1525–27 muzyk dworski w Ferrarze i śpiewak kapeli arcybiskupiej w Mediolanie, od 1527 w Wenecji, gdzie był przełożonym kapeli przy kościele Św. Marka; do jego uczniów należeli m.in. C. de Rore, A. Gabrieli, G. Zarlino; w twórczości łączył polifonię szkół flamandzkich ze zdobyczami ówczesnej muzyki wł., posługiwał się techniką polichóralną; muzyka wok. — rel. i świecka (motety, hymny, psalmy, madrygały) oraz instrumentalna (ricercary).
