Wierzbicki Andrzej, ur. 7 VI 1877, Chawie (Rosja), zm. 11 II 1961, Warszawa,
działacz gospodarczy i polityczny, inżynier;
Wierzbicki Andrzej
Encyklopedia PWN
od 1901 członek Ligi Narodowej; podczas I wojny światowej działacz Centralnego Komitetu Obywatelskiego i Zarządu Głównego RGO oraz Koła Międzypartyjnego, 1917–18 jeden z przywódców Związku Niezawisłości Gospodarczej, członek Tymczasowej Rady Stanu; 1918 minister przemysłu i handlu w gabinecie J. Świeżyńskiego, 1919 członek Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu oraz przewodniczący polskiej delegacji ekonomicznej na paryskiej konferencji pokojowej; ideowo i organizacyjnie związany z endecją, 1919–28 i 1935–38 poseł na sejm. Rzecznik uprzemysłowienia kraju, 1919 dyrektor naczelny, a od 1932 także prezes zarządu Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów (Lewiatan); członek m.in. Rady Banku Handlowego w Warszawie SA (1918–20 i 1928–49) oraz Rady Banku Polskiego (1928–32), także wielu ciał doradczych rządu, wywierał duży wpływ na jego politykę gospodarczą. W IX 1939 członek Komitetu Obrony Warszawy; w okresie okupacji niemieckiej więzień Pawiaka i Montelupich; główne prace: Idea i taktyka gospodarcza (1928), Program gospodarczy Lewiatana (1933), W terenie i z trybuny (1936); Wspomnienia i dokumenty (1877–1920) (t. 1 1957).
