wielkość gwiazdowa
 
Encyklopedia PWN
wielkość gwiazdowa, magnitudo,
miara jasności obiektu astronomicznego (np. gwiazdy).
Skala wielkości gwiazdowej jest oparta na starej, wprowadzonej przez Klaudiusza Ptolemeusza, klasyfikacji gwiazd według ich jasności, polegającej na podziale gwiazd widocznych gołym okiem na 6 grup, przy czym najjaśniejsze gwiazdy zaliczono do grupy 1 (gwiazdy pierwszej wielkości: 1m), a najsłabsze — do 6 (gwiazdy szóstej wielkości: 6m). Na podstawie współczesnych pomiarów stwierdzono, że: stosunek natężeń oświetleń od 2 gwiazd, których jasność różni się o 1m, jest jednakowy (nie zależy od jasności gwiazdy), oraz że oświetlenie promieniowania gwiazdy 1m jest 100 razy większe niż gwiazdy 6m; te 2 fakty posłużyły do zdefiniowania obecnie używanej skali jasności gwiazd. Skalę tę opisuje wzór m = –2,5lg E+ b, gdzie b — tzw. punkt zerowy skali — dobrano w ten sposób, by możliwie najlepiej zgadzała się ona ze skalą stosowaną dawniej, b = –14,05, jeżeli oświetlenie E jest wyrażone w luksach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia