Weyl Hermann (Klaus Hugo)
 
Encyklopedia PWN
Weyl
[wail]
Hermann (Klaus Hugo), ur. 9 XI 1885, Elmshorn k. Hamburga, zm. 8 XII 1955, Zurych,
matematyk niemiecki;
1913–30 profesor politechniki w Zurychu, 1930–33 — Getyndze, 1933–51 — Institute for Advanced Study w Princeton (USA); czł. Nar. Akad. Nauk w Waszyngtonie i Tow. Król. w Londynie; autor licznych prac: z teorii szeregów trygonometrycznych i ogólnych szeregów ortogonalnych, z zakresu teorii funkcji zmiennej zespolonej, równań różniczkowych i całkowych, teorii liczb, teorii grup ciągłych i ich reprezentacji wraz z zastosowaniem do geometrii i fizyki; wprowadził pojęcie przestrzeni o koneksji afinicznej, odgrywające dużą rolę we współcz. geometrii różniczkowej. Weyl zajmował się również zagadnieniami z fizyki i filozofii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia