westalki
 
Encyklopedia PWN
westalki, łac. vestales,
w staroż. Rzymie 6 kapłanek Westy, których gł. zadaniem było podtrzymywanie ogniska państw.;
ich wyboru spośród 6–10-letnich dziewcząt rzymskich dokonywał pontifex maximus na okres 30 lat; otaczane szczególnym szacunkiem, korzystały z wielu przywilejów, m.in. z prawa łaski; za niedopilnowanie wiecznego ognia — karane chłostą, za utratę dziewictwa — zamurowywane żywcem; westalki po ukończeniu służby mogły wychodzić za mąż.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia