Wernigerode,
m. w środkowej części Niemiec, w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, u podnóża Harzu.
Wernigerode
Encyklopedia PWN
— 34 tys. mieszk. (2005). Założone w IX w. przez opactwo z Nowej Korbei; od 1112 siedziba hrabiów Haymar; 1229 prawa miejskie; 1429 przypadło hrabiom Stolberg; 1807 włączone do Westfalii, 1815 do Prus; do 1990 w NRD. Przemysł elektrotechn. (silniki), chem. (farm., fotochemiczny), metal. (odlewy), maszyn., szklarski, cukierniczy; ośr. turyst.-wypoczynkowy; muzea (m.in. gór Harz); kościoły: Św. Sylwestra (XIII, koniec XV, XIX w.), NMP (XVIII, XIX w.); got. ratusz (XV, poł. XVI w.), budynek wagi (XVI w.), zamek (XVII, XIX w.) — ob. muzeum, domy o konstrukcji szkieletowej (XVI–XVIII w.).
