Weiss Peter

Weiss

[waⁱs]

Peter , ur. 8 XI 1916, Nowawes k. Berlina, zm. 10 V 1982, Sztokholm,

pisarz niemiecki.

Studiował malarstwo i grafikę w Pradze, 1934 wyemigrował do Wielkiej Brytanii, 1939 do Szwecji (1945 przyjął obywatelstwo szwedzkie); do 1960 pisał po szwedzku; związany z Grupą 47; nowoczesne w formie powieści wspomnieniowe o tematyce emigracyjnej (Ucieczka z domu rodzinnego 1961, Azyl 1962 — wyd. pol. obu 1965), dokumentalny dramat-oratorium Dochodzenie (1965, wyst. pol. 1966) o Auschwitz i zbrodni Holocaustu; w głośnej sztuce Męczeństwo i śmierć Jean Paul Marata... przedstawione pod kierunkiem pana de Sade (1964, wyst. pol. 1967), łączącej elementy teatru epickiego, ekspresjonistycznego i pantomimy, ukazał różnorodne postawy wobec problematyki rewolucji; autor adaptacji teatralnej Procesu F. Kafki (z inspiracji I. Bergmana; wyst. 1975); dziełem życia Weissa jest monumentalna powieść o antyfaszystowskim ruchu oporu Die Ästhetik des Widerstands (t. 1–3 1975–81), w której połączył dokumentację historyczną z artystyczną wizją epoki, esejem i subtelną analizą dzieł sztuki; pisał także dramaty popierające ruchy wolnościowe w krajach Afryki i Ameryki Łacińskiej, potępiające wojnę wietnamską; eseistyka, przekłady i adaptacje literatury szwedzkiej (m.in. utworów A. Strindberga).