Weintraub Wiktor
 
Encyklopedia PWN
Weintraub Wiktor, ur. 10 IV 1908, Zawiercie, zm. 14 VII 1988, Cambridge (USA),
historyk literatury polskiej;
od 1937 w Paryżu, 1941–42 w służbie dyplomatycznej rządu W. Sikorskiego w ZSRR, następnie przedostał się przez Iran do Palestyny, 1943–45 redaktor wychodzącego w Jerozolimie pisma „W drodze”; 1945–50 w Londynie, od 1950 w USA, wykładowca, 1954–78 profesor slawistyki (od 1971 polonistyki) Uniw. Harvarda w Cambridge; od 1988 członek PAN; studia o kulturze i literaturze staropol. (gł. renes. i barok.) oraz o wielkich romantykach; Styl Jana Kochanowskiego (1932), Literature as Prophecy (1959), Profecja i profesura... (1975, szkice m.in. o A. Mickiewiczu); zbiór studiów Rzecz czarnoleska (1977), Od Reja do Boya (1977), Poeta i prorok. Rzecz o profetyzmie Mickiewicza (1982); O współczesnych i o sobie. Wspomnienia, sylwetki, szkice literackie (1994).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia