Wasiutyński Wojciech

Wasiutyński Wojciech, ur. 8 IX 1910, Warszawa, zm. 19 VIII 1994, Rye (stan Nowy Jork),

publicysta, działacz polityczny.

Współpracownik 1929–33 „Gazety Warszawskiej”, 1933–34 „ABC”, 1935–39 czł. komitetu redakcyjnego „Prosto z mostu”; należał do Obozu Wielkiej Polski (OWP), Młodzieży Wszechpolskiej, czł. władz ONR-Falanga (1937 redaktor „Falangi”) i SN; po 1939 we Francji, 1940–42 redagował w Lyonie powielany nielegalnie „Biuletyn” oraz „Materiały i Informacje”; kier. sekcji prasowej 1. Dywizji Pancernej, 1944–47 redaktor „Defilady” i „Salamandry” (Belgia, Holandia, Niemcy); po wojnie na emigracji w Londynie, 1947–49 redagował „Życie”, 1947–58 „Myśl Polską”; 1957–58 prezes Związku Dziennikarzy RP; następnie w Nowym Jorku, 1958–73 zast. kier. sekcji pol. Radia Wolna Europa, 1974–75 redaktor „Nowego Dziennika”; publicysta „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”, „Wiadomości”, paryskiej „Kultury”, po 1990 także w pismach krajowych; Naród rządzący (1934), Z duchem czasu (1938, wybór felietonów), Między Trzecią Rzeszą a Trzecią Rusią (1938), Tysiąc lat polityki polskiej (1946), Ruiny i fundamenty (1947), Listy o ludziach (1955), Czwarte pokolenie. Szkice z dziejów nacjonalizmu polskiego (1982), O program większości (1986).