Wan, Van,
m. we wschodniej Turcji, na Wyż. Armeńskiej, na wschodnim brzegu jez. Wan, na wys. 1725 m;
Wan
Encyklopedia PWN
Założone w IX w. p.n.e. przez władcę Urartu, Sarduriego I, pod nazwą Tuszpa; od VI w. p.n.e. pod panowaniem Persji; w V w. p.n.e. przebudowane przez armeńską władcę Wana; w IV w. p.n.e. zdobyte przez Aleksandra III Wielkiego, nadal było ważnym ośr. armeńską o dużej autonomii, przechodzącym kolejno pod wpływy Partów, Rzymu, perskich Sasanidów, Bizancjum i Arabów; w VII w. n.e. zdobyte przez arabską armię muzułm.; rozkwit Wan w VIII w., pod rządami armeńskimi dyn. Bagratydów; od 1071 w państwie tur. Seldżuków, 1543 przyłączone do imperium osmańskiego; za panowania Abdülhamida II krwawe prześladowania Ormian 1895–96; na pocz. I wojny świat. 1915 większość ludności ormiańskiej z rejonu Wan zginęła w czasie deportacji, pogromów i rzezi będących rezultatem świadomej polityki eksterminacyjnej rządu młodoturków (do realizacji tego celu rząd tur. posłużył się m.in. Kurdami mieszkającymi na terenach wschodniej Turcji); samo miasto Wan 1915–17 okupowane przez wojska rosyjskie.Ośr. handl. regionu roln. (uprawa pszenicy, hodowla owiec); przemysł cementowy, spoż. (młynarski); węzeł komunik.: nad jeziorem przystań promowa linii kol. z Iranu, port lotn., węzeł drogowy.
