wakf
 
Encyklopedia PWN
wakf, waqf, w Maghrebie także habus,
w prawie muzułmańskim fundacja (zapis) na cele rel., publiczne i charytatywne;
majątek (zasadniczo nieruchomość) dający dochód, użytkowany w dozwolony sposób na cele zalecane przez islam; wyróżnia się 2 rodzaje wakfów: fundacje na cele rel. lub publiczne (np. szkoły rel., biblioteki, szpitale, mosty, urządzenia wodne) i fundacje rodzinne z zapisem na biednych; prawo muzułm. dokładnie precyzuje warunki, które musi spełnić fundator (wakif), określa przedmiot zapisu (maukuf), cel fundacji oraz sposoby realizacji zapisu; wakfem zarządza administrator pod kontrolą sędziego muzułm. (kadi). Instytucja wakfu powstała tuż po śmierci Mahometa, zgodnie z zasadami islamu głoszącymi potrzebę i obowiązek spełniania przez wyznawców dobrych uczynków, a wzorem były chrześc. fundacje rel. i charytatywne; organizacja wakfu zmieniała się w zależności od kraju i epoki; współcześnie w większości krajów muzułm. stworzono centralne zarządy lub ministerstwa wakfu, a w niektórych ziemie należące do wakfu skonfiskowało państwo.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia