Vondel Joost
 
Encyklopedia PWN
Vondel
[wọndəl]
Joost van den Wymowa, ur. 17 XI 1587, Kolonia, zm. 5 II 1679, Amsterdam,
holenderski poeta i dramatopisarz, tworzący w języku niderlandzkim; jeden z gł. przedstawicieli złotego wieku w niderlandzkiej literaturze; w poezji ewoluował od form późnośredniow. po barokowe;
jeden z gł. przedstawicieli złotego wieku w niderlandzkiej literaturze; autor wielu klasycyst. dramatów, o wątkach antycznych i bibl., niejednokrotnie podlegających zakazowi druku ze względu na odniesienia do aktualnych wydarzeń polit. (Palamedes of Vermoorde Onnoselheit ‘Palamedes, czyli zamordowana niewinność’ 1625), bądź akcenty katol.; do głośnych utworów van den Vondela należą: Gijsbrecht van Aemstel (1637), nawiązujący do XIII-wiecznej historii Amsterdamu oraz Lucifer (1654), uważany za najwybitniejszy hol. dramat barok.; znawca antyku, tłumaczył tragedie Sofoklesa i Eurypidesa, utwory poetów rzymskich, a także współcz. poezję wł. i francuską.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia