Visconti Luchino
 
Encyklopedia PWN
Visconti
[wiskọnti]
Luchino Wymowa, właśc. L. Visconti di Modrone, ur. 2 XI 1906, Mediolan, zm. 17 III 1976, Rzym,
włoski reżyser filmowy, teatralny i operowy.
Jeden z twórców i gł. przedstawiciel wł. neorealizmu (); początkowo krytyk film. i asystent J. Renoira; gł. tematem jego filmów jest analiza kryzysu osobowości i stosunków międzyludzkich w wyniku nieuchronnych przemian hist., społ. (m.in. Opętanie 1943 — pierwszy film neorealist., Ziemia drży 1951, Rocco i jego bracia 1960, Lampart wg G. Tomasiego di Lampedusy 1963), psychol. (Błędne gwiazdy Wielkiej Niedźwiedzicy 1965, Śmierć w Wenecji wg Th. Manna 1970, Portret rodzinny we wnętrzu 1974, Niewinne wg G. d’Annunzia 1976) i polit. (Zmierzch bogów 1969); współpraca z teatrami dram. i muz.; inscenizacje, m.in. Jak wam się podoba W. Szekspira (1948, scenografia S. Dali), Wujaszek Wania A. Czechowa (1955), Widok z mostu A. Millera (1958), Dawne czasy H. Pintera (1973), także wielu oper i baletów.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Luchino Visconti, Lampart, kadr z filmu , na pierwszym planie Burt Lancaster, 1963fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia