Viète François

Viète

[wjet]

François , Franciscus Vieta, ur. 1540, Fontenay-le-Comte (dep. Vendée), zm. 23 II 1603, Paryż,

francuski matematyk, z zawodu adwokat;

radca parlamentu w Bretanii, a następnie pierwszy radca królewski na dworze Henryka IV; prace Viète’a dotyczyły wielu dziedzin i wywarły duży wpływ na matematykę europejską; wprowadził litery na oznaczenie wielkości algebraicznych, opracował ogólne metody rozwiązywania równań drugiego, trzeciego i czwartego stopnia, wprowadził tzw. wzory Viète’a; uzyskał także nowe wyniki w trygonometrii (dzięki nim wyodrębniła się goniometria jako samodzielny dział matematyki); główne dzieła: Canon mathematicus (1579), In artem analiticem isagoge (1591); w czasie wojny francusko-hiszpańskiej, będąc młodym oficerem królewskim, Viète rozszyfrował tajną korespondencję Filipa II, czym się zasłużył dla Francji i zyskał ogromną popularność na dworze francuskim.