Vesalius Andreas
 
Encyklopedia PWN
Vesalius, Wesaliusz, Andreas, właśc. Andreas van Wesele lub André Vésale, ur. 31 XII 1514, Bruksela, zm. 15 X 1564, wyspa Zakinthos (Zante),
anatom flamandzki; twórca nowożytnej anatomii;
twórca nowożytnej anatomii; 1537–55 profesor uniwersytetu w Padwie, następnie lekarz nadworny cesarz Karola V i króla hiszpański Filipa II; wprowadził sekcję zwłok jako główny metodę badawczą w anatomii człowieka; skorygował wiele błędnych poglądów w tej dziedzinie; pierwszy dokonał próby uporządkowania i stworzenia zasad nomenklatury anatomicznej; uznawany też za twórcę fizjologii jako nauki doświadczalnej; jego dzieło poświęcone anatomii systematycznej człowieka De humani corporis fabrica libri septem (1543), ilustrowane ok. 300 drzeworytami, miało przełomowe znaczenie w historii medycyny i biologii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia