Valence
m. w południowej Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, nad Rodanem, na południe od Lyonu;
[walạ̃:s],
Valence
Encyklopedia PWN
— 62 tys. mieszk. (2009); starożytna Ventia, w czasach rzymskich kolonia Valentia; od 374 biskupstwo; 413 zdobyte przez Wizygotów; od 507 we władaniu Franków, ok. 730 zajęte przez Saracenów; 1032 wraz z Burgundią weszło w skład cesarstwa rzymsko-niem.; od 1150 stol. księstwa Valentinois, pod władzą biskupów, skutecznie opierające się zwierzchnictwu hrabiów Valentinois; w końcu XIV w. uzyskało protekcję delfina i 1456 podporządkowało się Koronie fr.; ufortyfikowane za Franciszka I de Valois; w czasie wojen rel. ośr. hugenotów. ważny ośrodek handl. (m.in. handel winem, owocami); przemysł maszyn., metal., elektrotechniczny, włókien chem., skórz.; węzeł drogowy przy linii kol. i autostradzie Lyon–Marsylia, port rzeczny, lotnisko; ośr. turystyczny.
