uwłaszczenie,
ekon. nieodpłatne (lub tylko częściowo odpłatne) przekazanie osobom prawnym lub fizycznym praw własności do mienia skarbu państwa, komunalnego lub spółdzielczego;
uwłaszczenie
Encyklopedia PWN
uwłaszczenie jest przeciwieństwem nacjonalizacji; od prywatyzacji różni je brak odpłatności (lub znikoma odpłatność). W historii gospodarczej uwłaszczenie przybierało różne formy, np.: w XIX w. uwłaszczenia chłopów w Polsce; 1971, w PRL, uwłaszczono kościoły i związki wyznaniowe niektórymi nieruchomościami położonymi na Ziemiach Zachodnich i Północnych; w latach 90. dokonano licznych uwłaszczeń, m.in. emerytów rolnych — działkami pod budynkami zajmowanymi przez nich dożywotnio, spółdzielni mieszkaniowych — gruntami na których stoją budynki, gmin żydowskich — nieruchomościami służącymi kultowi religijnemu, pracowników prywatyzowanych przedsiębiorstw — częścią kapitału akcyjnego tych firm, samorządów terytorialnych — mieniem komunalnym, przedsiębiorstw — nieruchomościami; powstał też projekt ustawy o powszechnym uwłaszczeniu, mającym objąć działki pracownicze, lokale spółdzielcze i zastąpić użytkowanie wieczyste prawem własności, ale ustawa w tej sprawie do 2004 nie weszła w życie.
